به گزارش حافظ خبر، ابتدا دبیر جلسه خلاصه ای از مباحث جلسه گذشته ارائه کرد. همچنین بار دیگر بر شیوه صحیح برگزاری جلسه مباحثه تأکید شد. سپس این موضوع بیان شد که حضار از عناوین مطرح شده در جلسه قبل به طور سطحی عبور نکرده و به مطالعه بیشتر نسبت به موضوعات بپردازند.

در ادامه به مباحثه بیشتر بر جملات دیگری از بیانیه پرداخته شد.
"...امّا انقلاب پُرشکوه ملّت ایران که بزرگ‌ترین و مردمی‌ترین انقلاب عصر جدید است، تنها انقلابی است که یک چلّه‌ی پُرافتخار را بدون خیانت به آرمانهایش پشت سر نهاده و در برابر همه‌ی وسوسه‌هایی که غیر قابل مقاومت به نظر میرسیدند، از کرامت خود و اصالت شعارهایش صیانت کرده و اینک وارد دوّمین مرحله‌ی خودسازی و جامعه‌پردازی و  تمدن سازی شده ‌است."

ابتدائاً اشاره شد که برای فهم بهتر دلیل افتخار چله گذشته می بایست به بررسی دست آوردهای انقلاب در این چهل سال پرداخت که این مهم مجال دیگری می طلبد و کم و بیش توسط رسانه ها به مناسبت چهل سالگی انقلاب اسلامی پرداخته شده است.

سپس به مرور آرمان های مدنظر انقلاب پرداخته شد. گسترش معنویت، پیشرفت و عدالت اجتماعی، استقلال و آزادی (و شاخه های آنها)، ظلم ستیزی و استکبارستیزی، حذف حکومت طاغوت و برپایی حکومت الهی، مقدمه سازی و زمینه سازی ظهور، یکپارچگی خطوط حاکمیت بر مسیر خداوند و زمینه سازی رشد انسان و حذف عوامل فساد از جمله موارد مطرح شده توسط حضار بود.

در ادامه این سؤال مطرح شد که آیا امکان رسیدن به این آرمان ها از مسیر دیگری غیر از انقلاب اسلامی وجود داشت؟ پاسخ های دانشجویان به این سؤال عبارت بود از: با اصلاحات شاید امکان داشت به بعضی آرمان ها نزدیک شد ولی در بعضی زمینه ها امکان پذیر نیست؛ تعریف بعضی آرمان ها، مثل عدالت، در جهان بینی های مختلف متفاوت است. در جهان بینی توحیدی تعریف عدالت با جهان بینی های غیر توحیدی مثل لائیک و کمونیسم متفاوت است. شاید بعضی کشور ها عملکرد بهتری داشته باشند لکن ایدئولوژی و هدف آنها چیز دیگری است؛ با وجود تلاش امام برای اصلاح رویه ها در دهه های قبل از انقلاب، رویکرد ها و مسیر حرکت رژیم گذشته چاره ای جز انقلاب باقی نگذاشت.

عنوان بعدی که در این جلسه مطرح شد این بود که منظور از "وسوسه های" مطرح شده در این بیانیه چیست؟ جنگ نرم و تلاش برای تغییر اخلاقیات و همچنین ایجاد نیاز کاذب؛  اختلاط راست و دروغ در رسانه های بیگانه؛ پیشنهاد های وسوسه کننده توسط دشمن در شرایط فشار از طریق تحریم و جنگ، نظیر برجام (پیشنهاد لغو کلیه تحریم ها در قبال عقب نشینی در زمینه هسته ای) و بعضی دیگر از معاهده های بین المللی؛ استفاده از بستر ها و مدل های غربی به جای مدل های خودمان در پیشبرد کشور (وقتی از مدل های غربی استفاده کردیم دچار چالش شدیم، نظیر مدل های اقتصادی، و وقتی از مدل های خودمان استفاده کردیم پیشرفت کردیم، نظیر مدل های نظامی)؛ ایجاد وسوسه از بستر فتنه ها و از طریق نفوذ فکری به منظور تغییر محاسبات نسبت به آرمان ها، از جمله موارد مطرح شده توسط حضار بود.

عنوان بسیار مهم دیگر، "خودسازی، جامعه پردازی و تمدن سازی" بود. دانشجویان نخست به اهمیت کلیّت این مقوله پرداختند: بیان دومین مرحله، یعنی در این چهل سال نیز همین مسیر طی شده و اکنون مرحله ی دوم از هر سه عبارت آغاز می شود؛ می بایست از ساختن خود شروع کرد و تا خودسازی نشود نمی توان وارد مرحله بعد شد؛ البته این سه مقوله جدای از هم نیستند یعنی به گونه ای نیست که وقتی خودسازی تمام شد وارد مرحله بعد بشویم بلکه اولا هیچ کدام تمام شدنی نیست و ثانیا هر زمان، هر سه مرحله را باید با هم جلو برد؛  طبق بیانات سابق رهبر انقلاب، تمدن سازی پنج مرحله دارد و شاید بتوان گفت  اینجا دو مرحله نظام و دولت اسلامی در دل جامعه پردازی گنجانیده شده است؛ جامعه پردازی نمودی از خودسازی ها و تمدن سازی نمود جامعه پردازی ها ست لذا تمدن سازی نمود بیشتری دارد.

سپس این سؤال چالش برانگیز مطرح شد که کدام مرحله از مراحل مذکور دشوارتر است؟ عده از دانشجویان خودسازی و عده ای دیگر مراحل دیگر را دشوارتر می دانستند و در نهایت این نتیجه حاصل شد که می بایست در جلسه آینده ابتدا هر کدام از مراحل تعریف شوند تا بتوان در این باره تصمیم گرفت.

در خلال این جلسه نیز دو پیشنهاد ارزشمند مطرح گردید:
با توجه به فرصت تعطیلات پیش رو، افراد می توانند مباحث مطرح شده در این جلسات را در محلات و خانواده های خود مطرح نمایند.
شیوه دیگر ترویج این بیانیه چاپ و انتشار آن در مساجد محل می باشد.