سخن از چپ و راست نیست؛ مادامی که دغدغه‌ای در میان مسئولان نسبت به بیت‌المال و حقوق اساسی مردم وجود نداشته باشد اصلاح‌طلب و اصولگرا بی‌معنی است.

خبر مسافرت برخی اعضای محترم شورای شهر شیراز به مالزی با پول بیت المال و مالیات شهروندان، خبری است کوتاه و در عین حال مهم اما در میان اخبار این روزها دیده نمی‌شود!
آری! طی ماه‌های گذشته، برخی اعضای محترم شورای شهر در شرایطی که مردم در شرایط دشواری به لحاظ اقتصادی و معیشتی به سر می‌برند و اولویت همه به ویژه دستگاه‌ها و نهادهای حاکمیتی باید صرفه‌جویی در هزینه‌ها باشد، طی یک سفر کاری به کشور مالزی رفته‌اند و گویا برخی دیگر از بزرگواران شورا هم در نوبت هستند!
کمترین حق هر شهروند شیرازیست که بداند کدامیک از اعضای شورا با پول مالیات آن‌ها به سفرهای خارجی رفته‌اند و اساساً علت این سفرها چه بوده و دستاوردش برای شیراز و شهروندان شیرازی -با توجه به تمام هزینه‌های ارزی و ریالی- چه بوده است؟
سخن از چپ و راست نیست؛ مادامی که دغدغه‌ای در میان مسئولان نسبت به بیت‌المال و حقوق اساسی مردم وجود نداشته باشد، تا وقتی از خود نپرسند چرا باید مهمان بیت‌المال باشند و به اسم ماموریت کاری، به یک کشور خارجی سفر کنند و به غیر از هزینه‌های اقامت، حق ماموریت بگیرند و در بازگشت نیز به هیچ فرد و نهادی پاسخگو نباشند که دستاورد سفر چه بوده است، اصلاح‌طلب و اصولگرا بی‌معنی است.
اگر سفر به خارج از کشور ضرورت داشته، ضرورت آن را شفاف بیان کنند تا همه اطلاع پیدا کنند. اما اگر این دغدغه‌ها و حساسیت‌ها نسبت به بیت‌المال وجود ندارد، تکیه بر کرسی‌های مسئولیت، اگر نگوییم خیانت به مردم است، قطعاً غفلتی است که نتایج خیانت‌باری در پی خواهد داشت.
در این میان، اگر از نقش آگاهی‌بخش و مطالبه‌گری رسانه‌ها و غفلت‌های آن‌ها نسبت به این قبیل مسائل که کم هم نیستند، بگذریم، از نقش نظارتی نمایندگان مجلس و دیگر نهادهای مربوطه نمی‌توان گذشت.
شاید در ابتدا دشوار باشد که یک نماینده مجلس و یا فلان سازمان و یا نهاد نظارتی، بخواهد علنی از شهردار و یا فلان عضو شورای شهر و یا بهمان مدیر دولتی سوال کند که ضرورت صرف چنین هزینه‌هایی چیست؟ اما باید پذیرفت که نظارت همگانی و مطالبه گری شهروندان نسبت به حقوق مسلم‌شان یکی از اولویت‌های نظام دینی مبتنی بر مردم‌سالاری است. و تداوم چنین رویکردی بزرگترین مانع در برابر رویکردهای سیاست زده و باندی خواهد بود. روزی که این تابوهای غیرمنطقی شکسته شده و پرسش‌هایی که شفافیت حاکمیت در برابر شهروندان را در پی داشته باشد و چنین نگاهی فراگیر شود، آن روز دیگر نمی توان دست در جیب مردم کرد و به هیچ کس و هیچ‌جا پاسخگو نبود.
باید آن روز را رقم زد...
نویسنده: روح الله نجابت