💠 اهمیت حامل انرژی گاز را در شیراز از نام فلکه گاز ، چهار راه گاز میتوان فهمید . آنچه در یادهاست ، اولین شهر با وسعت ایران که موهبت این ماده خداداد را دارا شد ، شهر گل ؛ شهر سرو ها و شهر شعر و ادب است .
💠 شهری که خاکش هم مثل مردمانش مهمان نوازست و راحتی را برای همه حاضرانش از خدا میطلبد .
💠 « خوشا شیراز و وضع بی مثالش خداوندا نگهدار از زوالش » این دعای حضرت حافظ است برای اهالی اش ؛ ساکنانش و آنان که در این جغرافیا زندگی را سپری مینمایند . اما به راستی آیا فقط دعا کارساز است یا تلاش و استفاده از آگاهی نیز لازمه این تندرستی است ؟!
💠 به سال ۹۰ میروم و غوغای ساخت و سازهای بتنی در شهری که عاطفه حکم میکند ، سالهای پل های کابلی ، رو گذرهای چند سطحی ، سازه های غول پیکر و راه حل های نخ نمای ترافیکی . غریو بچه های مدرسه را در میدان معلم به یاد میآورم ، همان میدانی که محل قرارگیری خط گاز اصلی شیراز است (چهارراه گاز) لوله هایی با عمری نزدیک به نیم قرن ، موزه ای زنده از اتصالات آن زمان ها که سخت میتوانم به یاد آورمشان . پنجاه ساله هایی که نیازمند توجه اند و لازم است تیمار گردند ، باز پروری شوند و یا حتی تعویض .
💠 چه بد فرزندانی هستیم که مراقبت نکردیم ، نا اهلی کردیم و حتی حریمشان را نیز رعایت ننمودیم .
💠 تیرهای آهنین سیمانی را در عمق جان و دلشان فرو بردیم به خیال آنکه پیرند و خرف !!!
💠 پیرند آری اما آگاه ، پیرند آری اما هشیار ، پیرند آری اما نکند فریاد کنند .
💠 نکند صدایشان گریبان همه مان را بگیرد
💠 نکند انفجار درد دلهایشان ...
🔸 واااای از ما ....
🔸 وااااااای از نامی که به ننگ به دست آوردیم...
🔸 وااااااااااای ازفطرتی که آلوده ساختیم ...
💠 واای بر ما که چشم بر همه چیز بستیم تا خود را دارنده شهری دانیم ؛؛؛ خوابیده بر بمبی ساعتی که صدای تیک تاک هایش در صدای وجدان نداشته مان گم گشته .
💠 هم شهری ها ، هم ولایتی ها ، هم آسمانی ها ، شیرازمان نفس تنگی غریبی دارد .
« هوای آزادی ام آرزوست »
بهوش باشید .