۰
plusresetminus

هیاهو برای هیچ! / به بهانه عدم صعود تیم تخت جمشید

تاریخ انتشاريکشنبه ۱۱ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۵۰
ورزش اصلی ترین مولفه در ایجاد نشاط و سلامت یک جامعه به حساب می آید و از بروز و ظهور بسیاری از معضلات اجتماعی مانند اعتیاد و افسردگی جلوگیری کرده و به همین دلیل، در عرف و دین ما بر آن تاکید بسیار شده است.
هیاهو برای هیچ! / به بهانه عدم صعود تیم تخت جمشید
به گزارش حافظ نیوز به نقل از پارس دشت توسعه و پیشرفت جوامع سبب گردیده تا ورزش از یک پدیده همگانی به سمت و سوی یک صنعت اقتصادی و درآمدزا تغییر چهره دهد تا جائیکه شاهد حضور برندهای معتبر ورزشی مانند نایک و آدیداس و باشگاه های ورزشی مانند بایرن مونیخ و رئال مادرید در صدر پول سازترین بنگاه های اقتصادی دنیاهستیم.
 
متأسفانه هنوز این رویکرد و نگاه اقتصادی به ورزش، به دلیل بروکراسی و مشکلات خصوصی سازی در جامعه ما جایگاه خود را پیدا نکرده و چرخ ورزش ما همچنان بر مبنای کمک های دولتی می چرخد که همین امر سبب گردیده تا از جاذبه های فراوان ورزش در پدیده های اجتماعی مانند انتخابات به عنوان ابزاری در جهت جذب آراء شهروندان استفاده گردد.
 
به دلیل جذابیت های فراوان فوتبال، بیشترین نقل و انتقال باشگاهها را در این رشته شاهد بوده ایم و و صد البته، این خرید و فروش های فصلی و موردی هیچگاه  کمکی به توسعه فوتبال و رشد و پرورش استعدادها  نکرده است.
 
سال گذشته با حمایت نماینده محترم و خرید امتیاز تیم فوتسال برق شیراز، شهرستان ما نیز صاحب امتیاز یک تیم در لیگ دسته دوم فوتسال کشور با نام “تخت جمشید مرودشت” گردید.
 
به کارگیری وحید نعمت اللهی، با سابقه کار در سطح اول لیگ فوتسال کشور و برگزاری چند جلسه تست گیری از بازیکنان بومی، این تصور را در اذهان عمومی به وجود آورد که شاید توجه به استعدادهای این شهر در دستور کار مسئولین ورزش مرودشت قرار گرفته اما رونمایی از تیم در بازی اول و حضور حداکثری بازیکنان پا به سن گذاشته شیرازی نشان داد که آش همان آش و کاسه همان کاسه است و بر خلاف همیشه که نام و نان را با هم می دادیم (پتروشیمی شیراز، آزمایش شیراز و.. )، این بار فقط نام تیم متعلق به شهر ماست.
 
برگزاری مسابقات فوتسال جام رمضان و درخشش چهره هایی مانند احمد فتحی، عیسی مؤمنی و … در این مسابقات و مقایسه آنان با بازیکنان شیرازی به خدمت گرفته شده در تیم تخت جمشید نشان می دهد که همچنان استعداد در این شهر موج می زند اما در عمل هیچ اعتقادی به استفاده از آنان در مسئولین ورزش شهرستان وجود ندارد و مرغ همسایه همچنان غاز است.
 
اکنون که مسابقات برای تیم تخت جمشید پایان یافته و در گروهی نه چندان سخت، از صعود به دور بعد بازمانده و از آن همه “هیاهو” عملأ به “هیچ” رسیده ایم، لازم است به سؤالاتی که در  اذهان قاطبه علاقه مندان به فوتبال نقش بسته  پاسخ داده شود:
 
– مالک و متولی این باشگاه به طور مشخص چه کسی می باشد؟
 
– هزینه ای که بابت خرید امتیاز، استخدام مربی و بازیکن و… بر گرده ورزش این شهر تحمیل شد، چقدر بوده و از کجا تامین گردیده است؟
 
– دلیل کنار رفتن مربی این تیم  در نیمه مسابقات  چه بود؟
 
– علت جا ماندن چهره های درخشان فوتسال جام رمضان از این تیم چه بوده است؟ آیا همین مسئله، روند تست گیری چند روزه ابتدای تشکیل تیم را زیر سؤال نمی برد؟
 
– اگر بر این باوریم که مرودشت بازیکنانی در حد لیگ دسته دوم ندارد، شایسته تر نبود به جای تحمیل هزینه بر ورزش شهرستان، کار تیمداری در فوتسال را از لیگ های پایین تر و حتی استان شروع نماییم؟
 
– اگر خرید امتیاز این باشگاه فوتسال را به عنوان یک نکته مثبت در کارنامه ورزشی نماینده شهرستان بدانیم، عدم موفقیت آن به نام چه کسی ثبت می شود؟
 
– نقش این تیم در توسعه و اینده نگری ورزش شهرستان چه بوده است؟
 
به هر روی عده ای جوان شایسته مرودشتی از این تیم دور ماندند تا بازنشسته ها و پا به سن گذاشته های فوتسال شیراز، از این “نمد” کلاهی برای خود ببافند و استعدادهای این شهر از تجربه بازی در سطح لیگ کشور همچنان محروم بمانند.
 
به باور بسیاری از تماشاگران و علاقه مندان، اگر این تیم با بازیکنان جوان و بومی بسته می شد و در همین مرحله از صعود به دور بعد باز می ماند، این موضوع همچنان یک موفقیت برای مسئولین شهر به حساب می آمد.
 
به امید آن روز که ورزش فقط و فقط از دریچه ورزش دیده شود.
 
کد مطلب : ۹۳۸۹
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما