دور بودن از دبیرستان و هنرستان از یک سو و دیگر زیرساخت‌های فرهنگی، زمینه را برای ادامه روند فرهنگی گذشته همچون ازدواج پسران و دختران در سن پایین فراهم کرده است.

این سرزمین باستانی، دارای میراث سنگی بسیار کهنی است که در سال 1398، توجه سازمان میراث فرهنگی را نیز به سوی کشاند تا گورستان این روستا به شماره 28278 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شود.