در پسینگاه نخستین آدینه زمستانی 1404، و در هنگامهای که هوا، رخت سردی بر تن کرده است، مردم شیراز، همچنان گرمای وجودی خویش را با دوست و آشنا و خانواده، به کنار دریاچه مهارلو آوردهاند و برخی چترهای پرواز خود را گشودهاند و در پهنای آسمان هنرنمایی میکنند تا نبود پرندگان کوچنده را، از نگاه دیگران بزدایند و خود به شوق پرواز، پرندههای آسمان بیباهنده شوند.
به گزارش زهرا مفتخر/ حافظ خبر؛ در پسینگاه نخستین آدینه زمستانی 1404، و در هنگامهای که هوا، رخت سردی بر تن کرده است، مردم شیراز، همچنان گرمای وجودی خویش را با دوست و آشنا و خانواده، به کنار دریاچه مهارلو آوردهاند و برخی چترهای پرواز خود را گشودهاند و در پهنای آسمان هنرنمایی میکنند تا نبود پرندگان کوچنده را، از نگاه دیگران بزدایند و خود به شوق پرواز، پرندههای آسمان بیباهنده شوند.
