عنوانی دهان پرکن و پرطمطراق که بسیاری از مسئولان شهر و استان، طی ماه های اخیر درباره آن سخن گفته و بر لزوم بهره گیری از ظرفیت هایش تاکید کرده اند.

به گزارش "حافظ نیوز"،طی چند هفته گذشته، فضای رسانه ای و فرهنگی شیراز آکنده از برنامه های تبلیغی و بیلبوردهای رنگارنگ در معرفی شیراز به عنوان پایتخت جوانان جهان اسلام شده است.
عنوانی دهان پرکن و پرطمطراق که بسیاری از مسئولان شهر و استان، طی ماه های اخیر درباره آن سخن گفته و بر لزوم بهره گیری از ظرفیت هایش تاکید کرده اند.

اما به راستی کدام ظرفیت؟
بد نیست مسئولانی که به گفته خود، بیش از یک سال برای کسب این عنوان برای شهر مقدس شیراز تلاش کرده اند و حال به سرمنزل مقصود رسیده اند و سرخوش از اهتزاز پرچم پایتختی جوانان جهان اسلام در آرامگاه حافظیه هستند، به این پرسش صادقانه پاسخ دهند که این عنوان، چه فضا و فرصت جدیدی را برای شیراز و جهان اسلام و جوانانش خلق خواهد کرد؟
چه برنامه جامع و مدونی فارغ از برنامه های شعاری و تکراری برای بهره گیری از این رویداد در نظر گرفته شده؟
نهادها و ارگان هایی چون شورای شهر، شهرداری، استانداری، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی و دست آخر اداره کل فرهنگ و ارشاد برای بهره مندی حداکثری شیراز از این فرصت به وجود آمده چه برنامه ریزی دقیقی انجام داده اند و چند ساعت کار کارشناسی در این باره صورت گرفته است؟
چند درصد قریب یک و نیم میلیون شهروند ساکن شهر شیراز امروز می دانند که شهرشان به عنوان پایتخت جوانان جهان اسلام در سال جاری انتخاب شده؟ از چه تعداد از نخبگان فرهنگی و اجتماعی شیراز، استان فارس و کشور  طی ماه های گذشته، خواسته شده که درباره ظرفیت ها و برنامه هایی که می توان به عنوان پایتختی جوانان جهان اسلام پیاده سازی و اجرا کرد فکر کرده، نظریه پردازی و ایده پردازی کنند؟
فارغ از تورهای معمول گردشگری و تهیه بروشور و چند کلیپ برای عرضه در رسانه های بین المللی و دست آخر برگزاری چند برنامه فرهنگی و اجتماعی که دقیقا 365 روز دیگر هیچ اثری از آنها در فضای اجتماعی شیراز به چشم نخواهد خورد چه اتفاق شگرف دیگری قرار است برای شیراز و پایتخت جوانان جهان اسلام در سال جاری بیفتد؟ چقدر از ظرفیت حرم مطهر شاهچراغ(ع) و دیگر امامزادگان واجب التعظیم شیراز و شناساندن آنها به جهان اسلام در این راستا اسفاده خواهد شد؟
اینها پرسشهای بی پاسخی است که بسیار زودتر از اینها، یعنی قبل از تلاش برای دراختیار گرفتن فرصت پایتختی جوانان جهان اسلام باید به آن فکر می شد و برای تحققش برنامه های جامع و مدونی در نظر گرفته می شد و از ظرفیت اساتید و نخبگان و پژوهشگران حوزه ها و دانشگاه های استان نیز در این باره بهره گیری می شد.
اما احتمال عدم تحقق این موارد حاکی از آن است که در این باره، شاید با نوعی بی برنامگی عمیق مواجهیم و این فرصت به احتمال فراوان، همانگونه که به سرعت ایجاد شده به سرعت نیز از دست خواهد رفت و ماحصل آن نیز تنها یک عنوان زیبا برای درج در تاریخ شیراز است!!
مگر آنکه متصدیان امر در این اندک فرصت باقیمانده طرحی نو دراندازند...