حافظ خبر

خوابیده‌اند روی زمین سرد و بی صدا
صدها هزار کودک آواره از وطن
مثل شکوفه های شکسته میان باغ
سرخ و سفید، ساکت و خاموش و بی‌کفن

افتاده‌است روی زمین در هجوم باد
یک دسته‌ی بزرگ کبوترنشان صلح
در ازدحام وحشی کفتار صهیونیسم
در زیر پای مدعيان جهان صلح

خون است و داغ و تلخی ننگی بزرگ چون
کودک برای تک‌تکشان یک وسیله است
اندیشه‌‌هایشان همه رنگ تظاهر است
ژست و شعار آینه‌ی این قبیله است

ای نان به نرخ روزخوران پر از ریا
دنیای آرزوی شماها چه کوچک است
نفرین به لحظه‌های سیاه سکوتتان
لعنت به هرچه مدعی درد کودک است

معصومه مرادی

"چکامه‌ی ننگ"

سمفونی بمب‌ها و موشک‌ها نواخته شد
طبل رسوایی به زمین افتاد
خاک بر جهانی که در آن زندگی می‌کنیم

بیمارستانی در غزه منهدم شد
هزاران نفر در توحّش قوم برتر جان دادند
خاک بر سر جهانی که در آن زندگی می‌کنیم

پدری قطعه‌های فرزندش را در کیسه به هم می‌پیوندد
برادری کودک، در بیمارستان
شهادتین را به خواهرش تلقین می‌کند
جناب صدر اعظم خمیازه می‌کشد
خاک بر سر جهانی که در آن زندگی می‌کنیم

مادری در سرزمین مادری، قبری برای فرزند ندارد
خانه‌های عمودی،
در لحظه‌ای افقی می‌شود
کدخدا، رعایایش را ذبح می‌کند
خاک بر سر جهانی که در آن زندگی می‌کنیم

در جدال موشک‌ها
در توازن دموکراسی رسانه و دلار
چراغ‌ها خاموش می‌شود
لب‌ها در تشنگی می سوزد
پرزیدنت، عقب‌عقب به ساعتش نگاه می‌کند
خاک بر سر جهانی که در آن زندگی می‌کنیم

حضرت شاهزاده، در حال ورزش صبحگاهی است
بی‌بی‌سی دلواپس یوزپلنگ ایرانی؛
و هیات داوران "گرمی"
مبهوت از ترانه‌ی "زن و زندگی"؛
و اسرائیل "آزادانه" به کودکان فلسطین درخشش فسفری هدیه می‌کند
چشمان "خاخام"های خام از ذوق می‌درخشد
وای بر جهانی که در آن نفس می‌کشیم

تراژدی اسلحه، به پرده‌ی آخر می‌رسد
در بازی ننگ و جنگ، پرده پایین می‌آید
صدای جیغ کودکان در دوردست نمایش گم می‌شود
مجمع عمومی سازمان ملل، بازیگران را به‌شدت تشویق می‌کند
وای بر جهانی که در آن نفس می‌کشیم

قاتلان سرخ‌پوست‌ها
جانیان ویتنام و هیروشیما
در یک‌سو

وارثان هالوی هولوکاست
متجاوزان الجزایر و لیبی
در دیگرسو

نظم جهانی را مدیریت می‌کنند.
حقّ تو
وتو می‌شود
جایزه‌ی صلح نوبل
به "سوچی" می‌رسد
به پاس مبارزه با خشونت:
منهای مسلمانان میانمار

به اسحاق رابین و شیمون پرز
به شکرانه‌ی کشتار صبرا و شتیلا
و به یاسر عرفات
به پاس "خفه‌خون"
تف بر جهانی که بر آن راه می‌رویم
...
و در انبوه این خاک
بر این خاک
از خاک
به خاک
...
تنها اندوه یک خاک است که رویای جهان مدرن را غبارآلود کرده است
"فلسطین"

و بغض جاودانه‌ی او
در سکوت و صدا

بی‌قرار
بی‌قرار
که تلکَ شقشقه هدرت
و لا قرّت

محمد_مرادی

طوفان الاقصیٰ

در سرزمین زخمی موعود
پیکار در دامان الاقصیٰ ست
هنگام نابودی اسرائیل
در غرش طوفان الاقصیٰ ست
.......
این غده ی چرکین زهرآلود
از ریشه وبُن کَنده خواهد شد
فصل بهار فتح و پیروزی
از عاشقی آکنده خواهد شد
...........
دنیا بداند قدس تنها نیست
ارض فلسطین ارض موعود است
خیبر شکن ها باز می گردند
اینجا قرار مرز موعود است
.........
خون سلیمانی ومُغنیه
جاری به رگ های فلسطین است
آزادی قدس شریف امروز
در رزم مردان خدا بین است
...........
با لشکر سجیٓل می آید
پهپاد های عشق همراهش
دنیا پر از شعر شکوفایی ست
در دفتر لبخند چون ماهش
..........
می آید و می ریزد او درهم
کاخ ستمکاران دنیا را
با بانگ تکبیر اناالمهدی
سرسبز خواهد کرد فردا را

حسین کیوانی