برخی وقتها از چپ و راست گرفته تا برخی ها که از آنها انتظار نداری، یک محور وحدت پیدا می کنند و قد علم می کنند که مبادا روستایی محروم و دورافتاده از استانشان که در طول حیاتشان به آن سر هم نزده اند بخواهد به استان دیگری ملحق شود!
تکرار چندباره یک معضل؛
اندر احوالات این اختلافات مرزی عمیق!
تاریخ انتشارپنجشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۵۷
چه بسیار انسانهای بیگناه و یا گناهکار که در این جنگ ها جان شیرین خود را از دست داده اند...
و اما دسته دیگری از نزاع ها و کشمکش ها نیز هست که نه بین دو کشور و یا دو قومیت مختلف، بلکه در درون یک کشور و اتفاقا میان یک قوم به وقوع می پیوندد!
یک نمونه کوچکش را سالهاست در استان فارس شاهدیم. شورای عالی امنیت ملی تصویب می کند که فارس به عنوان یک استان برخوردار، باید به دریا متصل شود تا از طریق ایجاد یک گذرگاه امن ترانزیتی و مواصلاتی، هم به رشد اقتصادی کشور کمک کند هم به تامین و افزایش امنیت استراتژیکی جنوب کشور کمک نماید. کارشناسان زیادی نیز بر این امر صحه می گذارند و آن را دارای منافع بسیار می دانند.
اما وقتی پای اجرا می رسد، برخی رگ های گردنشان چنان بیرون می زند که گویی قرار است قطعه ای از خاک ایران جدا شده و مثلا به کشورهای شیخ نشین حاشیه خلیج فارس افزوده گردد!!
یا انگار قرار است جابجایی جمعیتی اتفاق بیفتد و گروهی به اجبار، از شهر و روستای خود آواره شوند و یا گویی الحاق یک روستا از یک استان به استانی دیگر، یک مسئله بسیار حیثیتی بوده که با آبرو و شرف انسان سر و کار دارد و اصلا شوخی بردار نیست!
حال هرچه کارشناسان وزارت کشور از مزیت های این تقسیم جغرافیایی برای 80 میلیون ایرانی سخن بگویند فایده ای ندارد! از چپ و راست گرفته تا برخی ها که از آنها انتظار نداری، برای اولین بار طی چند دهه اخیر یک محور وحدت پیدا می کنند و قد علم می کنند که مبادا روستایی محروم و دورافتاده از استانشان که بعضا، اصلا در طول حیاتشان به آن سر هم نزده اند بخواهد به استان دیگری ملحق شود!
و از این فاجعه بارتر، انکه تقسیم جغرافیایی در درون یک استان گاهی با اختلافات و درگیری هایی همراه است!
این بار قرار نیست فلان روستا از یک استان جدا شده و به استانی دیگر بپیوندد؛ بلکه کارشناسان دریافته اند که اگر این روستا زیر مجموعه فلان شهرستان باشد برای اهالی همان روستا به لحاظ رتق و فتق امور اداری و بهبود سطح معیشتی بهتر است.
اما باز می بینی که این موضوع بسیار پیش پا افتاده، تبدیل به معضلی اساسی و مهم می شود که حتی وقت استاندار و کارشناسان امنیتی و انتظامی و نمایندگان مجلس را نیز می گیرد و تبدیل به بحران اول استان می شود!
آیا جز این است که همه اینها ناشی از فقر فرهنگی و عدم آگاهی است؟
آیا جز این است که مسئولان محترم، طی دهه های گذشته هنوز روش های اقناعی عموم مردم در هر منطقه را به درستی درنیافته اند؟
و آیا غیر از این است که مشکلات تکراری از این دست، هر از چندی در گوشه کنار کشورمان رخ می دهد و هیچکس هم برای آن فکری اساسی نمی کند؟
نویسنده: مصطفی مشفقیان
کد مطلب : ۱۵۹۸۱
