۰
plusresetminus
یادداشت/

نقدی بر سازوکار مالیات؛ از منطقه آزاد تا اقتصاد استان فارس

قسمت اول
تاریخ انتشاريکشنبه ۳ دی ۱۳۹۶ ساعت ۱۸:۱۰
امروزه اهمیت و جایگاه تأثیرگذار امر مالیات ستانی ب رکسی پوشیده نیست؛ اما در دولت های مدرن مالیات تنها کاربرد درآمدزایی برای دولت ندارد، بلکه ابزاری مهم و اثرگذار جهت هدایت و کنترل رفتار کارگزاران اقتصادی، می باشد.
نقدی بر سازوکار مالیات؛ از منطقه آزاد تا اقتصاد استان فارس
به گزارش "حافظ نیوز"، امروزه اهمیت و جایگاه تأثیرگذار امر مالیات ستانی بر کسی پوشیده نیست؛ اما در دولت های مدرن مالیات تنها کاربرد درآمدزایی برای دولت ندارد، بلکه ابزاری مهم و اثرگذار جهت هدایت و کنترل رفتار کارگزاران اقتصادی، می باشد. 

در سال های اخیر باتوجه به مشکلات تحریم که منجر به کاهش درآمدهای دولتی گردید، نظام مالیاتی به خوبی توانست کسری بودجه دولت را پوشش دهد، اما همچنان به کاربرد مدرن مالیات توجه بایسته ای نمی شود. 

بیشتر هدایت اقتصاد به کمک مالیات در ایران به معافیت های بی قید و شرط در مناطق آزاد یا محروم، بخش کشاورزی و مانند اینها خلاصه می شود، که نتیجه حاصل از این سیاست ها به وضوح قابل مشاهده می باشد. 

در بحث کنترل نیز به مالیات های محدود وضع شده بر صنایع آلاینده یا مواردی چون سیگار اشاره کرد که نتیجه این سیاست ها نیز از آن چه که باید باشد، فاصله بسیار زیادی دارد. 

در این نوشته به صورت خاص بخش کشاورزی و با ذکر مثال استان فارس، اثر استفاده از این ظرفیت مغفول مانده مالیات جهت بهینه سازی رفتار کارگزاران فعال در اقتصاد، جهت جلوگیری از ضایع شدن منابع و رشد و توسعه استان در دو بخش هدایت و کنترل، مورد اشاره و بررسی قرار می گیرد.

💡مسئله اینست؛ معافیت مالیاتی 17 درصد اقتصاد استان فارس

حدود 17 درصد تولید ناخالص اقتصاد استان فارس را بخش کشاورزی انجام می دهد که این بخش معاف از مالیات است. کارگزاران در این قسمت عمده اقتصاد استان، منابع سرشار آب و خاک را استفاده و یارانه های زیادی دریافت می کنند. 

شاید در نگاه اول، این حمایت محکم دولت از کشاورزی جهت تأمین امنیت غذایی کشور بوده و لازم است که اینگونه باشد اما با اندکی تأمل در می یابیم که این سیاست حمایتی گسترده، باعث عدم بهره وری در بخش کشاورزی و هدررفت منابع می گردد که امنیت غذایی و منابع طبیعی کشور در آینده را با تهدیدهای جدی مواجه خواهد ساخت، که نشانه های این بحران ها را در حال حاضر به روشنی می توان دید یا حتی ادعا کرد که در بحران قرار داریم. 

اگر در گذشته حمایت بی حد و حصر دولتی بر تمام محصولات در هر شرایطی وضع نمی شد، با اطمینان بالایی می توان گفت که حداقل منابع آب کشور در چنین وضعیت بحرانی و تهدید آمیزی قرار نداشت. 

ایران یک کشور نیمه خشک و در بسیاری در از مناطق خشک می باشد و اصولا جز در مناطق اندک نوار شمالی جهت کشاورزی مناسب نمی باشد و توجه بیش از حد ظرفیت به بخش کشاورزی به مثابه اعلان جنگ به محیط زیست کشور بوده و اکنون زمان دادن تاوان این اشتباهات تاریخی است. 

مسئولان و تصمیم گیران کشور باید هرچه زودتر به خود بیایند و این نظام اشتباه حاکم بر بخش کشاورزی را اصلاح یا حتی دگرگون کنند.
کد مطلب : ۱۸۴۹۵
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما